Jak wspierać ucznia o specjalnych potrzebach edukacyjnych?

Rzeczywistość, z którą się mierzymy jest nowa i stwarza dla nas wiele wyzwań, między innymi zatroszczenie się o przebieg edukacji zdalnej naszych dzieci. 

    Ułatwieniem codziennej nauki w domu będzie:

  • Opracowanie stałego planu dnia, według którego dziecko będzie funkcjonowało.
  • Stworzenie warunków z jak najmniejszą ilością bodźców rozpraszających (niech dziecko uczy się w określonym miejscu, w ciszy, w porządku wokół).
  • W przypadku męczliwości dziecka dzielenie materiału na mniejsze partie, robienie przerw. Sprawdzoną formą jest stosowanie przerywników w postaci krótkich ćwiczeń fizycznych (np.: przysiady, oklepywanie całego ciała), ćwiczeń oddechowych (np.: 7 głębokich wdechów i wydechów z zamkniętymi oczami), ćwiczeń dłoni, nadgarstków i palców (np.: mocne zaciskanie dłoni, dociskanie złożonych dłoni do siebie (ręce zgięte w łokciach) – policzyć do trzech i rozluźnić (powtórzyć 10 razy).
  • Regularne ćwiczenie, małymi partiami materiału i czynności, z którymi dziecko ma szczególne trudności.
  • Wspieranie, ale nie wyręczanie (pomaganie w zrozumieniu poleceń, w zaplanowaniu poszczególnych etapów pracy, w razie potrzeby udzielenie wskazówek).
  • Stworzenie poczucia sensu wykonywanych zadań.
  • Chwalenie i okazywanie szacunku dla efektów pracy i wysiłku, dzięki czemu dziecko doceni siebie, swoją działalność i swoje decyzje.
    Warto znaleźć czas, aby dziecko mogło uczyć się nie tylko dla szkoły, ale i dla życia poprzez:

  • Angażowanie dziecka do drobnych prac domowych, pokazanie mu, że jest potrzebne, i że jego pomoc jest nam potrzebna np.: gotowanie, pieczenie, szycie, prace w ogrodzie itp.
  • Organizowanie czasu, który będzie tylko dla was i będzie poświęcony na wspólną zabawę: czytanie, gry planszowe, zabawy tematyczne.
  • Zapewnienie dziecku jak najwięcej zabaw manualnych, które wspierają rozwój motoryki małej i jednocześnie wyciszają, uspokajają np.: lepienie i ugniatanie różnych mas plastycznych, nawlekanie na nitkę makaronu, guzików, koralików, wycinanie i wydzieranie z papieru itp.

Pamiętajmy, że motywacja dziecka w obecnej sytuacji może być obniżona, dlatego zachęcajmy, namawiajmy, nie zmuszajmy. Zróbmy wszystko, by stworzyć dziecku warunki, w których będzie uczyło się w poczuciu bezpieczeństwa, które daje nam miłość, cierpliwość i akceptacja. Budujmy w dziecku poczucie własnej wartości, bo tylko wiara we własne możliwości zaprowadzi je na sam szczyt.

opracował: zespół nauczycieli wspomagających KSP w Kotowicach